ជំងឺផ្លូវចិត្ត និងការសម្លាប់ខ្លួនរបស់យុវវ័យ

យុវវ័យ គឹជាវ័យសំដៅលើបុគ្គលដែលមានអាយុចន្លោះពី ១៣ ទៅ ១៩ឆ្នាំ។ ក្នុងវ័យនេះ គេហៅថា “វ័យជំទង់” ព្រោះជាវ័យនៃការលូតលាស់ និងអភិវឌ្ឍពីកុមារទៅមនុស្សពេញវ័យ។ វ័យនេះ ជាវ័យដែលពោរពេញទៅដោយភាពតានតឹង ចិត្តក្តៅ ឆេវឆាវ មោបាំង និងប្រឈមមុខនឹងការបាត់បង់ខ្លួនឯងជារឿយៗ។

ប្រឈមនឹងការផ្លាស់ប្តូរដែលកើតមានឡើងបណ្តាក់គ្នាផ្ទួនៗ មិនថាកត្តាអ័រម៉ូន ការប្រែប្រួលផ្លូវអារម្មណ៍ ការសម្របខ្លួនជាមួយបរិបទថ្មី ការដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមចំពោះមុខ ទាំងសម្ពាធសង្គម ក្នុងសាលារៀន និងក្នុងគ្រួសារ បច្ចុប្បន្ននេះ មានយុវវ័យជាច្រើនបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ការណ៍នេះពិតជាជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់សុខុមាលភាពផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេ។

ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តនៅលើយុវវ័យ គឺជាបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍សោកសៅ បាត់បង់ខ្លួនឯង លែងមានចំណាប់អារម្មណ៍ធ្វើអ្វីទាំងអស់។ ជំងឺនេះបានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង ដល់ផ្នត់គំនិត ផ្លូវអារម្មណ៍ ឥរិយាបថនៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងសុខភាពរាងកាយរបស់ពួកគេ ។

កត្តាផ្សេងៗដែលអាចនាំឱ្យកើតជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត រួមមាន ៖ ការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ធ្លាប់រងឬមើលឃើញអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ការបៀតបៀន និងការសម្លុត មានបញ្ហាសុខភាព ឬប្រវត្តិគ្រួសារដែលមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត។
នៅពេលដែលយុវវ័យ មិនបានយល់ដឹងអំពីវិធីសាស្រ្តគ្រប់គ្រង ក៏ដូចជាចេះស្វែងរកដំណោះស្រាយ ឱ្យបានសមស្រប កត្តាទាំងអស់នោះនឹងក្លាយទៅជាមូលហេតុចម្បងដែលបណ្តាលឱ្យពួកគេជ្រើសរើសវិធីសម្លាប់ខ្លួន ដើម្បីបញ្ចប់បញ្ហា។

ដោយសារការគិតរបស់ក្មេងវ័យជំទង់មិនបានវែងឆ្ងាយ ភាគច្រើនតែងប្រឈមនឹងការគិតអវិជ្ជមាន ហើយឆាប់បាក់ទឹកចិត្ត អស់សង្ឃឹម… ប្រសិនបើឪពុកម្តាយមិនបានកត់សម្គាល់ ឬស្វែងយល់អំពីបញ្ហានេះ ហើយតែងតែស្តីបន្ទោសបន្តុះបង្អាប់ បង្កការប៉ះទង្គិចពាក្យសម្តីរវាងគ្នារឿយៗ ឬប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ… ប្រាកដណាស់! ពួកគេនឹងជ្រើសវិធីបញ្ចប់ជីវិត ។

គន្លឹះសំគាល់សញ្ញាណនៃគំនិតចង់ធ្វើអត្តឃាតរបស់ក្មេងជំទង់ រួមមាន ៖
• ជារឿយៗពួកគេរំលឹកពីការស្លាប់ ឬបង្ហាញគំនិត អំពីវិធីសាស្ត្រដែលអាចសម្លាប់ខ្លួនបាន
• មានការតូចចិត្តចំពោះខ្លួនឯង ដែលមិនមានបំណងចង់កើតមកក្នុងពិភពលោកនេះ
• ព្យាយាមដកខ្លួនចេញពីក្រុមមិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសារ
• បាត់បង់ចំណាប់អារម្មណ៍លើសកម្មភាពដែលពួកគេធ្លាប់ចូលចិត្ត ឬ
• ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃ នឹងមានអាកប្បកិរិយាបំផ្លាញខ្លួនឯង។

ប្រសិនបើមានលេចចេញនូវសញ្ញាដូចខាងលើ កុំបង្អង់យូរ! អ្នកជាអាណាព្យាបាលគួរនាំពួកគេ ទៅពិគ្រោះពិភាក្សាជាមួយចិត្តវិទូរ ឬ វេជ្ជបណ្ឌិតគាំពារសុខភាពផ្លូវចិត្ត ដើម្បីទទួលការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។
ជាការដាស់តឿន ពេលដែលអាណាព្យាបាល ឬឪពុកម្តាយ បានដឹងពីអាការៈរបស់ពួកគេហើយ មិនគួរ ស្តីបន្ទោសបន្ថែមដល់ពួកគេឡើយ សូមលើកទឹកចិត្ត និងផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ពួកគេ តាមដែលអាច ធ្វើបាន។

គួររម្លឹកផងដែរថា បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត មានច្រើនសណ្ឋាន ដូចជា ជំងឺថប់បារម្ភ (Anxiety), ជំងឺ ADHD និងជំងឺ Bipolar Disorder ដែលភាគច្រើនក៏អាចបណ្តុះគំនិតឲ្យអ្នកជំងឺចង់ធ្វើអត្តឃាតផងដែរ។ ជាការល្អបំផុតដើម្បីដឹងច្បាស់ថា កូនរបស់អ្នកកំពុងស្ថិតក្នុងជំងឺប្រភេទណាមួយ នឹងកម្រិតណា គួរតែនាំពួកគេទៅប្រឹក្សាជាមួយអ្នកជំនាញខាងចិត្តសាស្ត្រ។