ខ្មែរ
English
ស្បែក គឺជាសរីរាង្គផ្នែកខាងក្រៅដែលធំជាងគេបង្អស់ គ្រប់ដណ្តប់រាងកាយទាំងមូល… ហើយចំពោះអ្នកដែលបម្រើការងារនៅក្នុងរោងចក្រ កសិដ្ឋាន ការដ្ឋានសំណង់ យានដ្ឋានជួសជុល ផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត ផ្នែកសេវាម្ហូបអាហារ ផ្នែកធ្វើការសាកល្បងគ្រឿងសម្អាង។ល។ តែងតែប្រឈមហានិភ័យនៃការកើតមានបញ្ហាស្បែកច្រើនជាងគេ។
ការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយទឹកសាប៊ូ កាវ អេផូស៊ី ជ័រ ប្រេង សារធាតុពណ៌ សារធាតុគីមី អាស៊ីត រុក្ខជាតិមួយចំនួន សារធាតុមានជាតិកាត់ច្រើនជ្រុល អាចបណ្តាលឱ្យកើតមានបញ្ហាសើរស្បែក ព្រោះសារធាតុទាំងអស់នេះបានកម្ចាត់ជាតិប្រេងធម្មជាតិរបស់ស្បែក ធ្វើឱ្យស្បែកស្ងួត ប្រេះស្រកា អាលែហ្សី រមាស់ស្បែក ក្រហាយ ពងបែក រលាក ឡើងកន្ទួល កើតមុន ឬមានអាការៈហើមជាដើម ។
អ្នកធ្វើការនៅក្នុងសង្វាក់ផលិតកម្មរបស់រោងចក្រ អាចប៉ះពាល់ផ្ទាល់នឹងសារធាតុគីមីច្រើន រីឯអ្នកធ្វើការនៅការដ្ឋានសំណង់ ឬឧស្សាហកម្មផ្សេងៗដែលតែងតែចំណាយពេលច្រើនម៉ោងក្រោមពន្លឺថ្ងៃក្តៅ ក៏មានហានិភ័យខ្ពស់ ប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកស្បែកផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនយកចិត្តទុកដាក់ព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា ឬធ្វើការស្វែងអំពីវិធីការពារ និងថែទាំសុខភាពនៅកន្លែងការងារទាំងអស់នោះ វាបង្កហានិភ័យដោយមិនដឹងខ្លួន។
ការអនុវត្តអនាម័យ៖
1. ត្រូវលាងសម្អាតដៃជាមួយសាប៊ូឱ្យបានញឹកញាប់
2. លាងសម្អាតរបួស ដែលកើតឡើងដោយចៃដន្យភ្លាមៗ
3. កុំប្រើប្រាស់ កន្សែង សាប៊ូដុំ សម្លៀកបំពាក់ និងវត្ថុមុតស្រួចរួមគ្នា
គន្លឹះការពារ៖
• លាបឡេការពារកម្តៅថ្ងៃឱ្យបានត្រឹមត្រូវ តាមបរិមាណកំណត់ គ្រប់ពេលដែលអ្នកចេញទៅធ្វើការក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ
• ប្រើប្រាស់ស្រោមដៃ ពាក់អាវការពារ វ៉ែនតា និងមួកដែលមានគែមទូលាយ សូមផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់ការងារដែលកខ្វក់មុនពេលចាកចេញពីទីកន្លែងការងារ
• ពាក់សម្លៀកបំពាក់ការពារ ពេលធ្វើការជាមួយសារធាតុគីមី ឬពាក់សម្លៀកបំពាក់ UPF ដើម្បីជួយការពារពីកាំរស្មី UVA/UVB ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ស្បែក
• ថែរក្សាបរិស្ថាននៅកន្លែងការងារឱ្យបានស្អាត ទុកដាក់សារធាតុគីមី ឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមស្តង់ដាសុវត្ថិភាព ចោលសំរាមឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងត្រូវចេះប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ការពារសុវត្ថិភាពឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
• ប្រសិនជាប៉ះពាល់ ឬមានមន្ទិលសង្ស័យថាស្បែកមានភាពមិនប្រក្រតី គួរទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យសើស្បែកជាបន្ទាន់។
